Για το Μουνί Της μόνο…

Πολύς καιρός πέρασε από την τελευταία φορά που έγραψα εδώ. Και, μόλις σήμερα πρόσεξα πως όλο και κάποια σχόλια καταφθάνουν...

Βέβαια, όλο αυτό το διάστημα, ούτε την Κυρία μου άφησα αγάμητη, ούτε έπαψα να τη σκέφτομαι κάθε στιγμή, και κυρίως σε σοβαρές συνεδριάσεις στο γραφείο, κατά τη διάρκεια σημαντικών συσκέψεων για αποφάσεις κλπ.

Η αλήθεια είναι απλή.

Τα χρόνια περνούν και το μουνί Της παραμένει θεσπέσιο, ολομέταξο και υγρό στο παραμικρό κέλευσμα.

Συνδεδεμένο δε με το αυτάκι της, κυρίως το δεξί, στο οποίο πολύ τακτικά σπεύδω να ψιθυρίσω ένα "κάβλα μου εσύ" "άσε με να σε παίξω" και εκείνο, (το αυτάκι) στέλνει το μήνυμα αμέσως στα μπούτια και τη ράχη της που ανατριχιάζουν.

Τότε συνήθως καθώς είμαστε ήδη ξαπλωμένοι στο κρεβάτι μας για να κοιμηθούμε, κολλάει το κωλαράκι της στ αρχίδια μου , με το ένα χέρι το ανοίγει λίγο για να κολλήσουν όλα πιο καλά ενώ με το άλλο ήδη σφίγγει τα βυζιά της.

Είναι ένα θαύμα, πως μετά από τόσα χρόνια και ποιος ξέρει πόσα ξεσκίσματα, ακόμα παίζει σχεδόν κάθε φορά, με κάτι λογάκια του τύπου "όχι τώρα αύριο" για να ζητήσει επίμονα μετά από λίγο, επιμονα για να μην πω διατακτικά "πιάσε μου το μουνί...αδελφικά"...και μετά από λίγο "έλα, κάνε με να χύσω"..."κάτσε να ανοίξω τα πόδια μου καλύτερα"...

Συνήθως τότε, αν είμαστε πολύ κουρασμένοι για "πλήρες" γαμήσι, της χώνω και ένα καλό κωλοδάχτυλο ενώ ταυτόχρονα παίζω την κλειτορίδα της πότε αργά και πότε γρήγορα.

Κανείς δεν ξέρει πόσο μου αρέσει να τη νιώθω να φουσκώνει στην άκρη των δαχτύλων μου, ενώ παίζω τον κώλο της με τα δάκτυλα των άλλων χεριών και τη βλέπω να τσιμπάει τα βυζιά της ή να μου πιάνει την ψωλή.

Θα χύσει έτσι μερικές φορές και μετά ζητάει να φάει χύσει, να το νιώσει στη γλώσσα της και στα μάγουλά της.

Αν έχετε αϋπνίες, σας διαβεβαιώ πως αυτή η μέθοδος, ακόμα και αν η ένταση της ημέρας ήταν μεγάλη, θα κοιμηθήτε σαν πουλάκι με τις ωραιότερες γεύσεις στο στόμα.

Γιατί καλύτερο μέλι από τα υγρά ενός καβλωμένου μουνιού που λατρεύεις να γαμάς , δεν μπορεί να υπάρξει....

Αααα..πολύ καιρό είχα να γράψω εδώ. Υπόσχομαι πως θα επανέλθω, έχω πολλά γαμήσια να σας πω-ειδικά από τότε που έφυγαν και τα παιδιά από το σπίτι (μεγάλωσαν!) του έχουμε αλλάξει τον αδόξαστο, επιτέλους με ανοιχτές πόρτες, σε όλα τα δωμάτια χωρίς άγχος!