Σιγά σιγά, θα αρχίσουμε και κάποια στιγμή, θα αρ...χύσουμε

Το καλό πράμα λένε, αργεί να γίνει...Προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα με τη λέξη και την έννοια Πορνογραφία. Και, ασφαλώς ούτε με το περιεχόμενο.

Η πορνογραφία, σαν καταγραφή, αναπαράσταση , περιγραφή και απεικόνηση της ερωτικής πράξης, ενός γαμησιού με άλλα λόγια, δεν έχει κατά την άποψή μου τίποτα το μεμπτό εφ όσον και, σε αυτό θα είμαι κατηγορηματικός αφορά σε όλα τα επίπεδα αποκλειστικά και μόνο ενήλικους ανθρώπους.

Η λεγόμενη παιδική πορνογραφία, είναι βαρύτατο έγκλημα με όποιον τρόπο και αν εκδηλωθεί, εφ όσον σε αυτή τα υποκείμενα δεν έχουν ακόμα αναπτύξει την ώριμη βούληση και τη δυνατότητα επιλογής μετά από κρίση, αλλά και την βιολογική ετοιμότητα για την ερωτική πράξη η οποία στην παιδική ηλικία ισοδυναμεί με τη χειρότερη μορφή βίας.

Αν θέλετε, πείτε το ερωτικό ημερολόγιο, σελίδες ερωτισμού, σελίδες για έμπνευση, πείτε το όπως θέλετε. Οι γράφοντες εδώ, δόξα την Αφροδίτη είναι πολύ καλά γαμημένοι και απολαμβάνουν το πήδημα παρά τα...χρονάκια τους απείρως καλύτερα από τότε που ήταν νεαρή η Κυρία και νεαρός ο Κύριος αντιστοίχως.

Μια αποκάλυψη -τουλάχιστον για μένα (γράφει ο Κύριος) είναι πως τα καλύτερα γαμήσια της ζωής μου τα κάνω εδώ και λίγα χρόνια με την ίδια Κυρία, την Κυρία της Ζωής μου. Είναι καταπληκτικό, αλλά μετά από κάποια χρόνια και μερικές χιλιάδες γαμήσια που αντιστοιχούν σε πολλές χιλιάδες οργασμών -η Κυρία έχει σπάσει κάθε ρεκόρ-κάθε φορά που τελειώνουμε, με πιάνει, την ίδια στιγμή, σύνδρομο στέρησης και, με αγωνία τη ρωτάω:

Πότε θα σε ξαναγαμήσω μωρό μου;

Η συγκεκριμένη κυρία της φωτογραφίας δεν είναι η Κυρία μου,ωστόσο παρά το γεγονός πως είναι ξανθιά μάλλον βαμμένη είναι για τα γούστα μου, επαρκώς ερωτική.