Το σκίτσο δεξιά, είναι από τη σειρά των Ερωτικών του Picasso, έχει τίτλο "Αιδοίο" και είναι ένα από τα πολλά που ο πολύ μεγάλος αυτός δημιουργός αφιέρωσε σε αυτό που μαζί με τη ζωγραφική λάτρεψε απόλυτα: Το Μουνί.


Στο παρελθόν , θυμάμαι, όταν ήμουν με μια Γυναίκα ήθελα να τη γαμήσω με ένα μεγάλο ποσοστό αυταρέσκειας.

Ήξερα ότι γαμάω καλά, ότι προσεγγίζω το Γυναικείο Σώμα ελεύθερα και με λατρεία Hooligan στην ομάδα του ή με Θρησκευτική Ευλάβεια.

Με αποτέλεσμα κυρίως να χαίρομαι γιατί χαιρόντουσαν και η δική μου καύλα να μην περνάει σχεδόν ποτέ στην πλήρη συνείδηση.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα κιόλας πολλές από τις κυρίες η οποίες με τίμησαν με τα ανοιχτά τους πόδια να περνούν ασυνείδητα σε μια παθητική διάθεση, δηλαδή να απολαμβάνουν το Γαμήσι για πάρτι τους μόνο χωρίς να παίρνουν και πολλές πρωτοβουλίες.

Μία μάλιστα, μου είχε πει χωρίς μάλλον να καταλαβαίνει το βαθύτερο νόημα των λόγων της. «Νιώθω σα Βασίλισσα-χιχιχι-περνάω τέλεια και δεν κάνω τιποτα, εκτός από τα να χύνω η πουτάνα συνέχεια.»

Το πήρα σαν παράσημο αυτό-τότε- ήμουν και πολύ νεαρός, γύρω στα 25-26 και νόμιζα πως το καθήκον μου ήταν να υπηρετώ αποκλειστικά και μόνο τις κυρίες χωρίς να λαμβάνω υπόψη μου τον εαυτό μου. Πιθανόν, πίσω από αυτό να υπήρχε και ένα τεράστιο ποσοστό δικής μου αυταρέσκειας μαζί με την ανάγκη επιβεβαίωσης. Όχι πιθανό, σίγουρο είναι, ας μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, ή μάλλον πίσω από τον πούτσο μας. Τώρα που το σκέφτομαι, συχνά, μετά από το Γαμήσι, όταν έφευγαν οι κυρίες από το σπίτι μαλακιζόμουν για ώρα πολύ, ηδονικά χωρίς να φέρνω εκείνες στο νου μου αλλά Άλλες, ανύπαρκτες που έπλαθα με τη φαντασία μου. Αυτό σταμάτησε τελείως αργότερα, όταν γνώρισα την Κυρία μου. όχι πως τώρα δεν μαλακίζομαι, κυρίως όταν για διάφορους λόγους είμαι μακριά της, αλλά τώρα το μυαλό μου και οι αισθήσεις μου είναι γεμάτα από Αυτή.

Και είναι απολύτως αδύνατον να χύσω χωρίς να πω, να ψιθυρίσω το όνομά της, με εκείνον τον τρόπο που οι πιστοί λένε μπροστά στο θαύμα "Θεέ μου''.


Ας κάνουμε τώρα ένα πήδημα.

Στο χρόνο εννοώ...αλλά όχι μόνο.

Έρχομαι χρόνια αργότερα, στο πρόσφατο παρελθόν και θυμάμαι. (Είναι καταπληκτικό το πως η Κυρία μου, με έχει κάνει να ξεχάσω όλα τα γαμήσια της ζωής μου στις λεπτομέρειές τους, ενώ θυμάμαι κάθε λεπτομέρεια από τις χιλιάδες φορές που έχω γαμηθεί μαζί της.)

Ήμουν στο γραφείο μου, στο κέντρο της πόλης , ήταν γύρω στις πέντε το απόγευμα.

Κοιτούσα τις φωτογραφίες της , αυτές που έχω στο κινητό μου. Κοντινά πλάνα από το Μουνί της σε διάφορες φάσεις. Ξυρισμένο τελείως, με μια τουφίτσα μετάξινες τρίχες στην κορφή εκεί που σμίγουν τα χείλη, μαλλιαρό, κουρεμένο με την ψιλή σε όλη την περιοχή,αφρόντιστο- κομμωτικά εννοώ- για λίγους μήνες, κλπ.

Είμαι ο προσωπικός κομμωτής αυτού του Θείου Αιδοίου, το ξέρω σε κάθε του πτυχή και λεπτομέρεια, θυμάμαι μάλιστα την πρώτη φορά που το είχα δει πριν από χρόνια, που πρόσεξα μια μικρή ελίτσα εκεί στο δεξί (αριστερά όπως έβλεπα) μεγάλο χείλος που ήταν κρυμμένη από το εσωτερικό μικρό. Της το είπα... «έχεις μια ελίτσα εδώ ε;»

Δεν το ήξερε δεν την είχε δει, δεν της το είχε πει κανείς, μου είπε πως κανείς δεν είχε πλησιάσει «τόσο κοντά και προσεκτικά» Καταχάρηκα. Ο κρυμμένος παραδοσιακός εαυτός ένιωσε πως πήρε μια παρθενιά...ίσως ικανοποιήθηκε λίγο ο κυνηγός...

Κοιτούσα λοιπόν τις φωτογραφίες στο κινητό και, καύλωσα, το στόμα μου γέμισε σάλια έτοιμα να απλωθούν εκεί, στο Μουνί της και, της έστειλα ένα γραπτό μήνυμα «μμμμμμμμμ;» χωρίς άλλα λόγια. Η απάντηση ήρθε αμέσως «έλα....»

Καθυστέρησα λίγο στο γραφείο, είναι αλήθεια, με μπλόκαρε ένας συνάδελφος στο διάδρομο με μια εκκρεμότητα που είχε ανάγκη λύσης και έτσι τελικά έμπαινα στο αυτοκίνητο μετά από μισή ώρα. Τότε ήρθε το δεύτερο μήνυμα της «που είσαι...στάζω και παίζω το μουνί μου...έλα»

Η συνέχεια, αύριο. Ίσως, θα ήταν μια καλή ιδέα να περιποιηθείτε οι Κύριοι τις Κυρίες σας οι Κυρίες τους Κυρίους τους και οι Ομοφυλόφιλοι τους συντρόφους τους, αν αυτές οι τελείως straight περιγραφές τους συγκινούν.

Πιστεύω,πως για ένα πραγματικά συνειδητοποιημένο Ερωτικό Πλάσμα η καύλα μπορεί να έρθει από οτιδήποτε αληθινά Έγκαυλο.

Η ''μη καύλα'' αφορά ως κατάσταση μονάχα στους εραστές της εξουσίας, αυτούς δηλαδή που έχουν υποκαταστήσει το Γαμήσι με το βιασμό των υπολοίπων...

Θεία Μετάληψη ή Προσκύνημα, μια ωραία αγιογραφία...

Σιγά σιγά, θα αρχίσουμε και κάποια στιγμή, θα αρ...χύσουμε

Το καλό πράμα λένε, αργεί να γίνει...Προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα με τη λέξη και την έννοια Πορνογραφία. Και, ασφαλώς ούτε με το περιεχόμενο.

Η πορνογραφία, σαν καταγραφή, αναπαράσταση , περιγραφή και απεικόνηση της ερωτικής πράξης, ενός γαμησιού με άλλα λόγια, δεν έχει κατά την άποψή μου τίποτα το μεμπτό εφ όσον και, σε αυτό θα είμαι κατηγορηματικός αφορά σε όλα τα επίπεδα αποκλειστικά και μόνο ενήλικους ανθρώπους.

Η λεγόμενη παιδική πορνογραφία, είναι βαρύτατο έγκλημα με όποιον τρόπο και αν εκδηλωθεί, εφ όσον σε αυτή τα υποκείμενα δεν έχουν ακόμα αναπτύξει την ώριμη βούληση και τη δυνατότητα επιλογής μετά από κρίση, αλλά και την βιολογική ετοιμότητα για την ερωτική πράξη η οποία στην παιδική ηλικία ισοδυναμεί με τη χειρότερη μορφή βίας.

Αν θέλετε, πείτε το ερωτικό ημερολόγιο, σελίδες ερωτισμού, σελίδες για έμπνευση, πείτε το όπως θέλετε. Οι γράφοντες εδώ, δόξα την Αφροδίτη είναι πολύ καλά γαμημένοι και απολαμβάνουν το πήδημα παρά τα...χρονάκια τους απείρως καλύτερα από τότε που ήταν νεαρή η Κυρία και νεαρός ο Κύριος αντιστοίχως.

Μια αποκάλυψη -τουλάχιστον για μένα (γράφει ο Κύριος) είναι πως τα καλύτερα γαμήσια της ζωής μου τα κάνω εδώ και λίγα χρόνια με την ίδια Κυρία, την Κυρία της Ζωής μου. Είναι καταπληκτικό, αλλά μετά από κάποια χρόνια και μερικές χιλιάδες γαμήσια που αντιστοιχούν σε πολλές χιλιάδες οργασμών -η Κυρία έχει σπάσει κάθε ρεκόρ-κάθε φορά που τελειώνουμε, με πιάνει, την ίδια στιγμή, σύνδρομο στέρησης και, με αγωνία τη ρωτάω:

Πότε θα σε ξαναγαμήσω μωρό μου;

Η συγκεκριμένη κυρία της φωτογραφίας δεν είναι η Κυρία μου,ωστόσο παρά το γεγονός πως είναι ξανθιά μάλλον βαμμένη είναι για τα γούστα μου, επαρκώς ερωτική.